یکی از موضوعات پرطرفداری که هرساله توسط موسسات سرشناسی مانند گارتنر به اکوسیستم دیجیتال جهانی و افراد علاقمند به این حوزه ارائه میشود، گزارشات پیشبینی روندهای استراتژیک فناوری اطلاعات در سال پیشرو است.
امسال نیز همانند سالهای گذشته، موسسه گارتنر سندی در خصوص استراتژیهای سرمایهگذاری و عملیاتی IT در سال ۲۰۲۱ ارائه داده است. این گزارش از این جهت دارای اهمیت است که میتواند دریچهای به روی فرصتهای پیشرو در دنیای دیجیتال باز کرده و راهنمایی برای سازمانها و یا حتی افراد جهت سرمایهگذاری کسب و کاری و یا ارتقای دانشی باشد.
طبق این سند، فناوری استراتژیک در سال ۲۰۲۱ در سه حوزهی اصلی با محوریت افراد، استقلال مکان و موقعیت و تحویل منعطف پیش خواهد رفت.
در بخش محوریت افراد (People Centricity)، سه تکنولوژی بعنوان روند پیشرو عنوان شدهاند:
۱- IoB (Internet of Behavior یا اینترنت رفتار) که مبتنی بر جمع آوری داده از رفتارهای آنلاین افراد و ارائهی سرویس با در نظر گرفتن منفعت کلیه طرفهای درگیر است.
۲- استراتژی تجربه کلی (Total Experience Strategy) که مشتمل بر یکپارچه سازی تجربیات تمامی افراد در یک تجربهی آنلاین است (شامل تجریه چندکاناله، مشتری، نیروی انسانی و کاربر).
۳- محاسبات افزایش حریم خصوصی (Privacy-enhancing computation) شامل سه نوع فناوری جهت فعال سازی پردازش داده ها و تجزیه و تحلیل داده های امن.
روندهای تکنولوژیک پیشبینی شده برای بخش استقلال موقعیت/ مکان (Location Independence) به صورت ذیل هستند:
۱- Distributed Cloud: این تکنولوژی امکان بهرهمندی از تکنولوژی Cloud رو برای عموم افراد با هزینه و پیچیدگی پایینتر مستقل از مکان فیزیکی آنها ایجاد میکند و در شکلهای مختلفی از جمله On-Premise Public Cloud، Internet of Thing (IoT) Edge Cloud، Metro Area Community Cloud، ۵G Mobile Edge Cloud و Global Network Edge Cloud ارائه شده است.
۲- Anywhere Operation یا عملیات در هر جا: این روند به مدل عملیاتی IT اشاره میکند که برای پشتیبانی از مشتریان در همه جا، فراهم آوری امکان فعالیت برای کارکنان از تمامی نقاط و مدیریت توسعه و ارائهی سرویسهای کسب و کاری در زیرساختهای توزیع شده اشاره دارد. در واقع این مدل مبتنی بر رویکرد Digital first, remote first میباشد.
در این روند تکنولوژیها در ۵ بلوک تقسیم شده اند:
۳- امنیت سایبری یا Cybersecurity Mesh: با توجه به تغییرات پیش آمده در دنیای تجارت دیجیتال و تاثیرات Covid-19 بر کسب و کارها، لازم به ایجاد زیرساختهای امنیتی همپا و هم سرعت با رشد سریع تجارت دیجیتال به نوعی که قابلیت انعطاف پذیری لازم در شرایط فعلی را حفظ کرده و مانع رشد شرکتها نشود، وجود دارد. این قابلیت به افراد یک سازمان در موقعیتهای مکانی و زمانی مختلف امکان استفاده از زیرساختها و داراییهای دیجیتال سازمان با فراهم کردن سطح قابل قبولی از امنیت را فراهم میکند.
در بخش تحویل منعطف (Resilient Delivery)، سه روند توسط گارتنر پیشبینی شده است:
۱- کسب و کار قابل ترکیبِ هوشمند (Intelligent Composable Business):
تجربه Covid-19 به سازمانها ثابت کرد که با وجود تمرکز بر اثربخشی، فرآیندهای آنها برای سازگاری با تغییرات وسیع و پرسرعت بسیار شکننده هستند. در نتیجه نیاز به بازطراحی معماری سازمان بیش از گذشته در سازمان ها احساس میشود. این تغییرات بایستی به سمتی باشد که میزان خودمختاری در تصمیمات با کمک تکنولوژی افزایش یابد. در واقع پلت فرمهای IT بایستی به سمتی حرکت کنند که بتوانند تصمیمات رو دموکراتیزه و قابل ترکیب کنند، و منجر به تجربیات شخصی سازی شدهی بیشتری شوند. همچنین تامینکنندگان نرمافزارها بایستی از راهحلهای واحد به سمت مجموعههای از پیش ساخته شده از قابلیتهای کسب و کاری حرکت کنند. و در نهایت، واحدهای کسب و کاری بایستی به جای به کاربردن نرمافزارهای بستهبندی شده به سمت مونتاژ کردن قابلیتها برای رسیدن به تجربه استفاده از اپلیکیشن ها مبتنی بر نقشهای سازمانی تغییر رویه دهند.
۲- مهندسی هوش مصنوعی (AI Engineering):
مهندسی AI یا هوش مصنوعی، به تفکر استراتژیکی اشاره دارد که باعث سرمایهگذاری درست در این تکنولوژی با حداکثر نرخ بازگشت سرمایه و از طرفی رفع نیازهای مشتریان و سازمانها میگردد. این روند به سه اهرم اصلی نیاز دارد: DataOps، ModelOps و DevOps. در واقع DevOps بیشتر با تغییرات سریع کدها ارتباط دارد، ولی پروژههای AI تغییرات پویایی رو در بخش کدنویسی، مدلها و داده تجربه میکنند، و تمامی اینها بایستی همراستا با یکدیگر بهبود پیدا کنند. سازمانها بایستی اصول DevOps را در خصوص داده های خود برای DataOps و برای مدلهای یادگیری ماشین (Machine Learning model) برای MLOps جهت بهرهمندی هر چه بیشتر از مزایای مهندسی AI به کار بگیرند.
۳- اتوماسیون اغراق شده (Hyperautomation):
Hyperautomation فرایندی است که در آن کسب و کارها با استفاده از ابزارهایی مانند هوش مصنوعی، یادگیری ماشین، نرم افزار مبتنی بر رویداد، اتوماسیون رباتیک فرآیندها و انواع دیگر ابزارهای اتوماسیون، فرآیندهای کسب و کاری و IT را تا حد ممکن خودکار می کنند. این روند کلید برتری عملیات دیجیتال و انعطاف عملیاتی برای سازمان ها میباشد. برای این مهم، سازمانها بایستی تمامی اسناد و مدارک خود را دیجیتال کرده و از دیجیتالی شدن جریان کارها در بخشهای کسب و کار و IT اطمینان کسب کنند. آنها نیاز دارند وظایف و فرآیندها را خودکار کرده و اتوماسیون را در طول حوزه های کارکردی هماهنگ سازند.
درصورتیکه علاقمند به مطالعهی متن کامل این گزارش باشید، میتوانید از لینک ذیل آنرا مشاهده کنید: مشاهده اطلاعات بیشتر
منبع : دیجی وایز آکادمی